رشد چشم‌گیر رایانش ابری به دلیل حذف بسیاری از موانع ورود به بازار و پذیرش فناوری و همچنین ورود فراهم‌کنندگان و بازیگران جدید، ممکن است برخی از سازمان‌ها را دچار نگرانی کنند. مصرف‌کنندگان بصورت مدام به دنبال خدمات فناوری اطلاعاتی هستند که منعطف بوده و بصورت پویا قابل مدیریت و پیکره‌بندی باشند(1).
با این وجود نمی‌توان افزایش سهم این فناوری‌ها در کسب و کارهای مختلف را نادیده گرفت. رایانش ابری راهی را بروی شرکت‌های مختلف گشوده است تا

بتوانند هزینه‌های خود را کاهش داده و چابکی بیشتری پیدا کرده و به سرعت و با کارایی بالاتر وارد بازارهای جدید شوند. تنوع خدمات رایانش ابری برخواسته از رقابت بین بازیگران حاضر در این عرصه و بخشی به جهت پیشرفت و ظهور فناوری‌های جدید، بدین معنی است که تمامی شرکت‌ها فارغ از زمینه‌ی فعالیت و اندازه می‌توانند راه‌حل مورد نیاز مطابق با بودجه خود را پیدا کنند. بر اساس یک نظرسنجی در سال 2013 در کشور آمریکا از بین 250 مدیر ارشد کسب و کارها و مدیران ارشد فناوری اطلاعات سازمان‌ها، 69 درصد سازمان‌ها حداقل یک خدمت مبتنی بر ابر را در کسب و کار خود استفاده می‌کردند(2). به همین ترتیب 69 درصد آن‌ها نیز بیان داشتند که تا سال 2014 سرمایه‌گذاری بیشتری را در حوزه رایانش ابری انجام خواهند داد(3). دولت‌ها نیز بدنبال محقق نمودن پتانسیل‌های این فضا هستند. در سال 2012، معاون ریاست کمیسیون اروپا که مسئول دستورکار دیجیتال اتحادیه اروپا بود، از بسته 160 میلیارد یورویی جهت کمک به توسعه فضای ابری برای اتحادیه اروپا خبر داد. با این وجود هنوز آگاهی کافی در ارتباط با این فناوری حتی در آمریکا وجود ندارد. در ایالات متحده کمتر از یک چهارم افراد نظرسنجی شده ادعا می کردند که فضای ابری را درک نموده و می فهمند و 60 درصد افراد نیز از اینکه خدماتی همچون Dropbox و Gmail مبتنی بر ابر هستند اطلاعی نداشتند(4). بسیاری از شرکت‌ها با این تفاسیر بدنبال یافتن رو‌ش‌های نوین و راه‌کارهای نوین فناوری اطلاعات هستند که برای استقرار روی ابرهای داخلی و خارجی مناسب باشند(5). در نتیجه دنیای ابر هیبریدی یا ترکیبی ظهور کرده است که نیازمند انتقال به نسل جدیدی از مراکز داده و اتخاذ خدمات میزبانی جدید می‌باشد.